முதல் முறை கண்ணாடியில் என்னை பார்த்து ரசிக்க ஆசைகள் தூண்டின !!
என் முகத்தை சரியாக அடையாளம் காட்டும் கண்ணாடி எதுவேன கண்டறிய தொடங்கினேன் !!
என் எதிரெ தோன்றிய உருவம் என்னுடையது தானா என முதல் சந்தேகம் எழுந்தது ?
ஒவ்வொரு கன்ணாடியிலும் ஒவ்வொரு பிம்பம் பிரதிபலித்துக் கொண்டே இருந்தது !!
யதார்த்தப் பார்வைக்கும் , ரசித்துப் பார்ப்பதற்கும் வித்தியாசங்கள் அதிகம் காணப்பட்டது !!
ரசனை இல்லாதவன் அவனை எப்படி ரசிக்க முடியும் என்ற கேள்வி கன்ணாடி என் முன் வைத்தது !!
அனைத்து பழி சொற்களும் என்னை சுற்றியே வட்டமிட்டுக்கொண்டிருப்பது போல் தெரிந்தது !!
பேரின்பத்திற்கும் , குறுமகிழ்ச்சிக்கும், அமைதிக்கும் எதிரே உள்ள வார்த்தைகளை மட்டுமே வாழ்க்கை தத்துவமாக பிம்பம் என்னிடத்தில் சொல்லிக் கொண்டே இருந்தது !!
மரணத்திற்கு மேலான பொருள் தரக்கூடிய சொற்களாக அவை தெரிந்தது !!
ஆம் நான் தனிமையில் இருக்கும் போது என்னை கைது செய்த சொற்கள் தான் அவை . அது விரக்தியா ? இல்லை என் ஆசைகளின் விளைவா ? நான் சுவாசிக்கும் காற்றில் கலந்திருக்கும் ஏமாற்றங்களா ? இல்லை வாழ்க்கை முறையை வழி நடத்தும் என் தவறான எண்ணங்களா ?
புரிதல் இல்லாதவனாய் கண்ணாடியின் முன் நிற்கிறேன் !!!
புரிதல் இல்லாதவனாய் கண்ணாடியின் முன் நிற்கிறேன் !!!
இவை அனைத்தும் எதிரே தோன்றிய பிம்பத்தின் வினாவளா இல்லை என்னுடைய பிரதிபலிப்பா சரியாக சொல்ல
தெரியவில்லை !!
தெரியவில்லை !!
மீண்டும் குழப்பத்துடனே நான் குருடன் என்பதை மறைத்து எனக்கு பாதைக் காட்டும் கைத்தடியை எடுத்து நடக்க தொடங்கினேன் !!!
