உன் கால் சலங்கையில் கொஞ்சி விளையாடும் முத்துக்களில் என்னை புதைத்தாய் !
அந்த கால் விரல்களில் இறுக்கமாய் பிடித்திருக்கும் மெட்டியை ஏனடி மறைத்தாய் !
மஞ்சள் நிற தங்க சங்கிலிக்காகவா , என் கருப்பு நிற , கழுத்து மணியை தூக்கி எறிந்தாய் !
காதலன் பரிசளித்த பருத்தியாடையில் அழகாயில்லை
நம் மூச்சு முட்டிய தறுவாயில் , தரையில் இருக்கும் எறும்பு உன் உடலை சுவைத்ததற்காகவா , வசதியான பஞ்சி மெத்தைக்கு மாறினாய் !
மாற்றம் தேவை தான் ,
மாற்றம் உண்மை தான் ,
பாவம் எறும்பு மெத்தையில் ஏறி வர வசதி இல்லாமல் தடுமாறி நிற்கிறது .......
என்னைப் போல் !!!!
No comments:
Post a Comment